- Αἴης
- Αἶαfem gen sg (epic ionic)
Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες). 2014.
Αἴης
Look at other dictionaries:
ἀίῃς — ἀΐῃς , ἀίω 1 perceive pres subj act 2nd sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
αἴης — αἴ̱ης , αἶα fem gen sg (epic ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
AGRA — I. AGRA locus Boeotiae, ex quo Ilissus fluv. oritur; et ubi Diana venata esle fertur, unde Agraea dicta. Item Susianae urbs Ptolemaeo, et Arcadiae Plinio. l. 4. c. 6. ubi legitur plurali mumerô Agrae. Item regia Leani arum in Arabia. Plin. l. 6.… … Hofmann J. Lexicon universale
AXIUS — fluv. Paphlagonum per Mygdoniam fluens. Plin. l. 4. c. 10. Herodot. l. 6. Labitur in sinum thermaicum, efficit pecudem nigram, quae ex eo potavit, diversâ ab Haliacmone, vicino amne naturâ, qui velleris nitorem potae ex se pecudi affert. Hesych.… … Hofmann J. Lexicon universale
CENTAURUS — nomen navis sic dictae, quod Centauri habuerit insigne. Virg. Aen. l. 5. v. 122. Centauro invehitur magnâ: Ubi Servius ait subaudiri debere naris. Hinc adiectivum Centaureus. Horat. l. 1. Carm. Od. 18. v. 7. At ne quis modici transiliat munera… … Hofmann J. Lexicon universale
SABA vel SEBA — SABA, vel SEBA Ex Scriptura, inquit, Bochart. ὁ μέγας, l. 2. Phaleg. c. 25. scimus 4. esse populos Seba nomine, quia totidem gentium conditores huius nominis recenset Moses. Primum Chusi filium. Secundum nepotem ex Rhegmâ, Gen. c. 10. v. 7.… … Hofmann J. Lexicon universale
SIRIUS — I. SIRIUS Thebanorum in Aegypto Regum, iuxta Eratosthenem, undecimus, dictus quasi γ῾ιὸς κόῤῤης, Silius genae; alias Α᾿βάσκαντος, cui nemo invidet: excepit Anoyphen, regnavit ann. 18. ac successorem habuit Chnubum Gneurum, vide Ioh. Marshamum Can … Hofmann J. Lexicon universale
TANAIS — I. TANAIS incolis Don, fluv. Sarmatiae Europaeae notissimus et maximus, illam ab Asia disterminans, in Moscorum finibus oriens, et in meridiem oblique decurrens, ac in Moeoticam paludem magnâ vi aquarum influens. Silus Scythis dicitur, teste… … Hofmann J. Lexicon universale
αία — Ομηρική λέξη που σημαίνει γη, χώρα, πατρίδα, αλλά αποτέλεσε και τοπωνύμιο κατά την αρχαιότητα. 1. Μυθική χώρα πέρα από τον Εύξεινο Πόντο, που χώριζε το βορειοανατολικό τμήμα της Ευρώπης από το βορειοδυτικό τμήμα της Ασίας. Η μυθική Α. ήταν κράτος … Dictionary of Greek
τήλε — Α επίρρ. 1. μακριά (α. «τῆλε πρὸς δυσμάς», Αισχύλ. β. «θέων δ ἐκίχανεν ἑταίρους ὦκα μάλ , οὔ πω τῆλε, ποσὶ κραιπνοῑσι μετασπών», Ομ. Ιλ.) 2. σε μεγάλη απόσταση από κάποιο σημείο (α. «τῆλε πάτρας», Πίνδ. β. «τῆλε φίλων καὶ πατρίδος αἴης», Ομ. Ιλ.) … Dictionary of Greek
